Er is sprake van groepen mensen die sneller dan vroeger ingewikkelde veranderingen doormaken. Deze gemeenschappen lijken met hun bestaande manieren van doen niet langer meer alle antwoorden of oplossingen te hebben en lijken daarbij te vragen om een nieuwe (oude) moraal. Ook in de politiek ziet men dit steeds duidelijker. Vluchtelingenstromen, krimpende kerken, vergrijzing en ‘het grote IK’ zorgen daarbij voor nieuwe problemen en nieuwe mogelijkheden. Hierbij ontwikkelt de manier waarop we met elkaar in contact zijn en elkaar op de hoogte houden via het internet en onze mobieltjes razendsnel en zeer ingrijpend. Al deze ontwikkelingen zouden volgens veel geleerden moeten leiden tot nieuwe manieren van dienstverlening en nieuwe vormen van samenleven en samenwerken.

Bij al deze veranderingen en met onze honger naar ‘het nieuwe’ lopen we wel het risico dat we eeuwenoude woorden over hoe we omgaan met onze naasten ‘met het badwater’ weggooien. Woorden die de basis vormen voor christelijke kerken, kerkverbanden en kerkgemeenten. Mogelijk kunnen zij ons nog iets leren over het bij elkaar brengen van mensen met al hun talenten en hulpvragen. Mensen die mogen leven naar een eeuwenoude moraal die nog altijd staat. Leven in geloof, hoop en liefde.

Clement Remijnse