Vier jaar geleden werd het college geïnstalleerd met Arjan Beekman als wethouder namens de ChristenUnie, aan deze vier jaar komt vandaag een einde. Graag zou ik hier wat woorden aan willen wijden.

De informatie- en formatiegesprekken vier jaar geleden waren een zeer boeiende periode. Net daarvoor hadden we als fractie besloten dat Arjan onze wethouders kandidaat zou zijn en dat hij met mij de coalitieonderhandelingen namens de ChristenUnie zou doen. Arjan kwam van buiten Middelburg, dus zo heel goed kenden we elkaar niet. Voordat we Arjan naar voor schoven als wethouder waren er natuurlijk een aantal (sollicitatie-) gesprekken aan vooraf gegaan. Arjan, ons eerste gesprek zal je je vast nog kunnen herinneren. Een mooi gesprek in een cafeetje in de binnenstad. 

Daarna volgde er een heuse sollicitatiebrief. Je gaf hieraan dat je geen ‘solo-mens’ bent, maar graag verbindt, graag samen met de ander werkt. Een mensenmens. ‘Oog voor mensen en hun behoeften’, zoals je zelf schreef.

Tijdens de informatie- en formatiegesprekken leerden Arjan en ik elkaar snel beter kennen. Hoewel we allebei zakelijk kunnen zijn, houden we ook beiden van gezelligheid, ook in vergaderingen, in overleggen. 

Tijdens de formatie vier jaar geleden hadden de partijen al snel vertrouwen in elkaar en de wil om eruit te komen. Op een open manier omgaan met elkaar. Een manier die jou paste. 

Zoals jullie wellicht weten hou ik van lijstjes, helaas heb ik geen lijstje kunnen maken van de coalitie-overleggen die we gehad hebben. Wel weet ik dat het er zeer weinig zijn geweest. Ik denk nog geen tien in vier jaar tijd. Als het nodig was, wisten we elkaar te vinden. Als het niet nodig was, was het ook prima. En dit werkte heel plezierig. 

PvdA, CDA, SGP, VVD ik dank jullie voor de fijne samenwerking. Het was niet altijd even makkelijk, sommigen hadden moeite met onze dualisitische houding. Als ik naar het lijstje (ja, ja dit lijstje heb ik wel opgesteld) kijk van de besluiten die de afgelopen vier jaar genomen zijn, zie ik mooie duale stemmingen. Iets waar ik blij mee ben en wat ten goede komt aan het functioneren van de raad. 

Saskia, ook jij neemt afscheid als wethouder! Dank voor jouw betrokkenheid, jouw bewogenheid, jouw felheid. Geregeld wisten we jou te vinden met zaken die naar ons idee echt niet goed gingen. Zeker als het inwoners aanging, was jij degene die direct regelde dat dingen opgepakt werden en anders gedaan werden. Dank!! We hebben hier een klein cadeau voor jou, hopelijk heb je genoeg tijd om er van te kunnen genieten.

Arjan, ‘Niet tellen, maar wegen’ is een uitspraak van jou. Het ging jou om invloed en niet om macht. Typisch ChristenUnie zou ik willen zeggen. Verantwoordelijkheid nemen als het gevraagd wordt, om zo de ander, de stad te dienen. En daarbij uitgaan van vertrouwen. Dat was de manier waarop jij graag werkte. Als dit vertrouwen er niet was, was het moeilijk voor je. Maar, als iets niet lekker liep, op welk vlak dan ook, ging jij het niet uit de weg. Je ging naar de ander toe en gaf aan wat het met jou deed. Juist die persoonlijke benadering was typerend. 

Jij was ook degene die oprecht meende dat de raad het voor het zeggen had. Zo hoort het ook!

Ik wil jou danken voor de open verhouding die je had met de fractie. We waren redelijk stellig bij het solliciatiegesprek; prima dat je wethouder van de ChristenUnie wil worden, maar de ChristenUnie heeft het duaal functioneren hoog in het vaandel. Je zal dus niet op elke fractievergadering welkom zijn, we willen graag als fractie onze eigen lijn uitzetten. Je vond het prima en het werkte prima!

Zo ontwikkelden we een plezierige verhouding op basis van vertrouwen. In die vier jaar tijd heb ik geloof ik geen een collegestuk ingezien. We wisten elkaar te vinden als het spannend was, even overleggen, met daarbij direct het vertrouwen dat de ander er mee zou doen wat goed is. Je wist natuurlijk ook prima de verhouding: majesteit en lakei. 

Die ene keer dat we fors van mening verschilden (ik zou niet eens meer weten waarover) hadden we er allebei last van. Maar natuurlijk kwamen we ook hier uit.  

Vele telefoontjes, vele gesprekken hebben we gehad. Ik zal ze missen. Even dit, even dat. Kijk hier even naar. Wat vind jij? Telkens weer bleek dat we, hoe verschillend we ook zijn, wel heel veel hetzelfde denken. Vele gesprekken gingen over de politiek, maar ook over zo veel meer. Ik hoop en verwacht dat juist die laatste gesprekken gewoon door zullen gaan. 

‘Daarin zou ik steeds de menselijke maat in het oog willen houden’, schreef je in jouw brief. 

En dat heb je gedaan! Jij, die als een inwoner klaagde over huisvuil, in gesprek ging met de inwoner en desnoods de vuilniszak die niet opgehaald was in je eigen kliko deponeerde. Altijd probeerde je om verder te komen. Altijd probeerde je om de andere kant van het verhaal te begrijpen. 

Blijf dicht bij jezelf, dat advies kreeg ik van je als ik iets lastig vond, vooral in menselijke verhouding. Dit wil ik jou ook toewensen, blijf dicht bij jezelf, blijf dicht bij jouw schepper. 

Arjan, ik dank jou voor wat jij gedaan hebt voor de stad, ik dank jou voor wat jij gedaan hebt voor onze partij, ik dank jou voor alles! Ik wens jou Gods zegen toe. Arjan, het ga je goed!

Hier een cadeau van ons voor jou, zodat je bij jouw volgende stappen Middelburg niet kan vergeten.